Stránka:bw-tom9.djvu/11

Z thewoodcraft.org
Verze z 29. 12. 2020, 20:42, kterou vytvořil Keny (diskuse | příspěvky)
(rozdíl) ← Starší verze | zobrazit aktuální verzi (rozdíl) | Novější verze → (rozdíl)
Tato stránka nebyla zkontrolována


Pokračování textu ze strany 10

… w życiu stu tysięcy chłopców i dziewcząt, ponieważ pobudziła Setona do napisania kolejnych książek. W książkach tych nie tylko odkrywał tajemnice przyrody, lecz przede wszystkim pokazał nowe ścieżki, po których ludzie mogliby kroczyć.

Po owym pełnym powodzenia debiucie na ladach księgarń pokazały się szyb- ko jedno po drugim następne dzieła Setona, urozmaicone jego własnymi ilus- tracjami. Między nimi były to również wyjątkowo znaczące wielkie podręczni- ki, ogłaszające ruch amerykańskiego skautingu leśnego - woodcraftu. Są to „The Book of Woodcraft and Indian Lore” jak też „The Birch Bark Roll of Woodcraft”. Stały się one również pewną podstawą przyszłego Światowego skautingu Roberta Baden-Powella, który dopiero po Setonie wydał swój pier- wszy podręcznik „Scouting for Boys” i dalsze prace.

Oprócz tych podręczników i szeregu powieści, Seton w pierwszym dziesię- cioleciu dwudziestego stulecia napisał dwie przepiękne powieści dla młodzieży pt. „Dwa małe dzikusy” i „Rolf w lasach”.

„Ponieważ poznałem mękę pragnienia, chciałbym pogłębić studnię, z której mógłby pić każdy”.

Możliwe, że już kiedyś czytałeś te słowa. Tymi właśnie słowami Seton zaczyna swoją najgłośniejszą powieść „Dwa małe dzikusy”. Jest to autentycz- na historia z dzieciństwa Setona, napisana w tak mistrzowski sposób, że dziś należy do klasycznych dzieł Światowej literatury dla młodzieży. Może ją z zachwytem czytać dwunastoletni chłopiec jak również dorosły człowiek. „Dwa małe dzikusy” i „Rolf w lasach” - te dwie powieści inspirowały tysiące zapalonych czytelników, aby wyruszyli w przyrodę i uczyli się tam leśnej mądrości. Myśli Setona, które prowadziły go przy pisaniu jego dwóch powieś- ci i jego dwóch wielkich podręczników, dają program wszystkim zwolennikom puszczaństwa - woodcrafterom, skautom i harcerzom.

Po Setonie setki a można tysiące autorów napisały różne obozownicze i tra- perskie podręczniki, ale Czarny Wilk został odkrywcą nowych, wspaniałych ścieżek a pozostali już tylko szli jego śladem, niekiedy pomnażali bogactwo, które on zgromadził, czasem z niego tylko korzystali i kopiowali.

Jeśli dziś otworzymy „„Zwitek kory brzozowej woodcraftu” i „Księgę leśnej mądrości”, odczuwamy, że nie chodzi tutaj o jakieś stare, zwietrzałe idee, ale ..text pokračuje