Pokračování textu ze strany 22
… widzimy potrzeby jej temperowania, musi prowadzić do zamierania naszego życia prawdziwie ludzkiego, naszego życia wewnętrznego, którego naturalnym pokarmem jest rzeczywistość, a nie jej sztuczne wytwory /stąd tak ważne dla ascezy obcowanie z przyrodą '/. Dlatego dla przyjemności oczu szczególnie ważna jest asceza - trzeba na ten wymóg zwracać dziś wielką uwagę, bo oczy, nawet bez naszej woli, wprost bombardowane są chaotycznymi wrażeniami. Z nieopanowanych zaś spojrzeń rodzą się złe wyobrażenia, które przypuszczają atak na wolę.
Prawdziwie ludzkiego życia nie ma bez ascezy. Zalecanie ascezy jest pochwałą życia, ale życia w jego pełnym, ludzkim wymiarze. Takie życie jest, to prawda, trudne, ale z tym trudem wiąże się głęboka radość - tym większa, że dla nas związana z nadzieją radości oglądania Boga. Nie ma innej drogi do tej radości, jak przez ascezę, która sama już jest radością.
