… oraz ich drogi odnajdywania Wielkiej Tajemnicy.
Uczymy się również od naukowców, wynalazców, sportowców, artystów. Uczymy się od wszystkich, którzy dążą do czegoś poważnego i pięknego, którzy zmierzają dalej, wyżej, naprzód. Celem jest nie tylko myśląca ręka, lecz również widzący wzrok, słyszący słuch, a głównie czujące serce.
Stąpamy na Górę, skąd chyba uda nam się zobaczyć Lśniące Morze.
Już dzień ne wschodzie, a ne północy
Jeszcze lśnią gwiazdy, jeszcze lśnią jasno,
I wschód się złoci, blednie, czerwieni,
Niebo się mieni!
Gwiazdy w lazurze
Już gasną, gasną:
I polne róże
Powstają z rosy perłami.
Powroty
Każde oddalenie się od zdroju, od krynicy oznacza osłabienie i wpływa na zdrowe warunki życia. Im bliżej do zdroju, tym powietrze i woda są czystsze i zdrowsze, dlatego ruch leśnej mądrości jest ruchem powrotów, powrotu do zdrojów, do źródeł siły życiowej. Jednakże powrót do stanu naturalnego nie musi oznaczać powrotu do prymitywizmu.
Może natomiast oznaczać mądrość Białego człowieka, pozbawionego napuszonej dumy i zarozumiałości, pozbawionego egoizmu, fałszu i sztucznego luksusu – mądrość, która każe powracać do podstawowych, szczerych i wiecznych walorów naturalnego i przyrodniego życia, do prostoty i znacznej samowystarczalności, do harmonii w stosunkach ze światem i do wszystkiego stworzenia.
Do Przyrody, żywiołów szczęścia, które mogą życie nasze uczynić pięknym, zdrowym i szczęśliwym.
