Stránka:bw-tom9.djvu/120

Leśny Almanach W życiu szczepowym i poszczególnych klanów /zastępów/ znamienne jest funkcjonowanie systemu wyróżnień według kryteriów, ustanowionych w „„Księ- dze Orlich Piór”. Należy podkreślić, że celem nie konkursowych egzaminów jest przede wszystkim doskonalenie samego siebie poprzez formy samokształcenia ducha i ciała, a nie pokonywanie przeciwników. W ramach danej ceremonii dokonuje się odznaczenia za osobiste osiągnięcia. Korzenie czeskiego woodcraftu Na duchowe i organizacyjne założenia ruchu woodcrafterskiego w Czechach, a przede wszystkim na powstanie organizacji „Liga lesnf moudrosti”, jednoznacz- ny wpływ wywarł amerykański woodcraft Ernesta Thompsona Setona. Natomiast wpływ jednego z działaczy wooderafterskich, Johna Hargrave'a, angielskiego pisarza, grafika oraz założyciela i wodza organizacji Kibbo Kift Kindred, jak też angielskiej organizacji „„Zakon Rycerstwa Leśnego” /Order of Woodcraft Chivalry/, nie był na tyle znaczący, aby pozostawił w założeniu czeskiego wooderaftu trwalsze ideowe ślady. Wyjątkiem była książka Hargrave'a pt. „Listy z wigwamu”. która w czeskim tłumaczeniu została wydana w 1925 roku i która przez krótki okres czasu wywierała pewien wpływ na część członków Ligi. Charakterystyczne było to, że w okresie od założenia woodcrafterskiej organi- zacji w Czechach w 1912 roku, do początku drugiej wojny światowej panowała zdecydowana negacja skautingu Baden-Powella, reprezentowanego w najwięk- szej mierze przez „Svaz junaku skautd a skautek” / Związek junaków skautów I skautek/, zresztą ze strony tego związku odwzajemniona. Nie dotarły również z Niemiec, zresztą bardzo inspirujące i głębokie w założe- niach ideowych i metodycznych, myśli ruchu niemieckich nowych skautów „Bund deutscher Neupfadfinder” lat dwudziestych naszego stulecia. Wymienione stanowisko i ideowo wychowawczy profil czeskiego ruchu wood- crafterskiego spowodowały dotkliwą izolację ruchu i organizacji wobec czeskie- go społeczeństwa i były przyczyną nieprzyjaznych zwrotów, od początkującej tazy rozkwitu aż do okresu upadku i milczącego zahamowania rozwoju. Tak niewiele, ale chociaż tyle trzeba było powiedzieć, aby przystąpić do opisa- nia sytuacji po roku 1989, kiedy skończyła się w Czechach, podobnie jak w in- nych krajach pozostających dotąd pod wpływem komunizmu era podporządko- wania się sowieckiemu dyktatowi w „czasach nieżyczliwych” lat 1948 do 1989. 118