Stránka:bw-tom9.djvu/69

Co sobie najwięcej poważam w puszczaństwie czych. Sytuacja jest bardzo poważna i na przełomie stuleci można już będzie spodziewać się kryzysu społeczności. Również luksusowy transport samo- chodowy dozna nagłej klęski i załamania: autostrady na wjazdowych trasach do megamiast zadławią się. A do czego doszłoby, gdyby w krajach trzeciego Świa- ta wszystkie rodziny chciałyby posiadać co najmniej jeden samochód, jak ma to miejsce w Stanach Zjednoczonych Ameryki? A gdzieś na skraju tego do otchłani zbliżającego się świata istnieją małe grup- ki zapaleńców, którzy uparcie dążą do zachowania zdrowego rozsądku i jak najbardziej naturalnego sposobu życia. Powrót do źródeł — tak, to jest droga puszczaństwa, woodcraftu, skautingu i polskiego harcerstwa leśnego, to jest droga pod prąd współczesności. Jest to roztropna, wypróbowana i równocześnie jedyna droga powrotu do czystych zdrojów naturalnego, wspaniałego życia. I wiem, że jej realizowanie będzie coraz bardziej uciążliwe, ale nie dajmy się wyprowadzić w pole tym wszystkim, którzy dziś mają przewagę! Większość nie musi mieć racji i jeśli zwariuje nawet cały „cywilizowany” świat — nie jest to jednoznaczne ze słusznością jego drogi! Gdyby już niczego innego nie było — puszczaństwo i leśna mądrość jest dziś przynajmniej propozycją. Jest kierunkiem właściwego i słusznego, mądrego chociaż skromnego czyli dobrowolnie ograniczającego się w potrzebach i dla- tego właśnie pełnego życia. Ja będę bronić szlachetnych zasad puszczaństwa, będę wyjaśniać i propagować wszędzie tam, gdzie będę miał do tego sposob- ność. I wam, młodzi przyjaciele — woodcrafterzy, skauci i leśni harcerze — życzę szczęśliwej drogi do tego wspaniałego celu! Ladislav Rusek - Śaman 67