MediaWiki:160seton/pl

160. rocznica urodzin Setona

Gdyby ludzie byli długowieczni jak olbrzymie żółwie, to w miniony piątek, 14 sierpnia 2020 Ernest Thompson Seton świętowałby 160 lat. Niechybnie cieszyłby się, że jego woodcrafterska idea nie zgasła, a ogień, który rozpalił przed 118 laty nadal płonie.

Każdy kto kiedyś rozpalał ogień bez zapałek wie, że nie jest łatwo uzyskać gorący żar. Nie zawsze się to uda, ale o wiele trudniej jest rozdmuchać z tego żaru płomień.

Doświadczony woodcrafter wie, że nie warto się spieszyć. Karmi iskrę pyłem z próchniejącego drzewa. Starannie przygotowuje gniazdo z rozdrobnionego, suchego, lipowego łyka, do którego przeniesie żar i go rozdmucha.

Ale to nie wystarczy! Żeby obudzić płomień z suchego kłębka trzymanego w dłoni, musi umieć pracować oddechem. Jeśli będzie dmuchał zbyt lekko, cały żar się wypali nie dawszy płomienia. Jeśli będzie dmuchał zbyt mocno, może wydmuchnąć żar z przygotowanego gniazda. Trzeba też uważać skąd wieje wiatr. Jeśli wieje z tyłu, pomoże. Jeżeli odwrotnie, może go przydusić dymem. Dlatego trzeba oddychać głęboko i zachować oddech - co gdyby wiatr zmienił kierunek? A jeśli pojawi się płomień nie jest jeszcze wygrany, dopóki nie ma przygotowanego drewna na opał. Wówczas powodzenie zależy od tego ile ma zapasu drewna.

Setonowi spalił go prawie w całości Baden-Powell, który wziął od niego żagiew, żeby rozpalić wielką watrę. Na skraju paleniska zostało tylko kilka przygasających polan. Żar ognia Setona jarzył się, a tu i ówdzie pojawiały się płomienie. A przed 30 laty zebrała się grupa entuzjastów na Małym Waldenu i rozpaliła ogień, który nie jest wielki, ale stale płonie. – Ligu lesní moudrosti.