Pokračování textu ze strany 182
Samotny pobyt w przyrodzie sprzyja wzrostowi świadomości naszej własnej osobowości. Stosunek do zasadniczych zagadnień życiowych staje się jaśniejszy i bardziej określony. Stąd łatwiej jest ogarnąć zagadnienia szerokie, zasadnicze. Obserwując piękno nawet w najdrobniejszych rzeczach i zjawiskach przyrody, odnajdzie harcerz potęgę Boga, tworzącego tajemnice wszechżycia i zada sobie pytanie, dotyczące sensu świata i życia ludzkiego.
Samotny pobyt w przyrodzie uczy harcerza również miłości do przyrody, do bliźniego i do całego świata. Przyroda nie cierpi snobów i intruzów i stać się może dla nich bardzo przykra. Przyrodę trzeba chcieć zrozumieć, poznać, umiłować i chronić. Przemówi ona wtedy do nas i do naszych instynktów i pokaże nam cały swój urok.
Doceniając wszystkie wartości płynące z życia w przyrodzie, Harcerstwo Leśne uważa woodcraft i wszystkie z nim związane zajęcia za zasadniczą treść swej pracy wychowawczej.
