Pokračování textu ze strany 14
30
Zrażają mnie sztuczne, kosztowne, nienaturalne i wymagające techniki sporty, wszelkie motokrosy i niszczące przyrodę rajdy samochodowe, niebezpieczne jazdy na bobslejach w betonowym korycie, przed którym musiała ustąpić górska łąka, zawody ryczących łodzi motorowych, podmywających brzegi i zabijających wodne żywe istoty, strzelanina, ogłuszająca szeroką okolicę i wszystko, co niszczy przyrodę, kraj, spokój środowiska, czystość powietrza i wody. Sporty takie są zbrodniczą ingerencją w prawa wszystkich żywych istot i są dla nich agresywnie i bezwzględnie narzucaną plagą. Musi nadejść czas, kiedy takie zło będzie zakazane prawem!
31
“Bonsai”, japońska umiejętność miniaturyzacji drzew i tworzenie maleńkich pokojowych “pejzażyków” na ceramicznych, metalowych i drewnianych misach zawsze mnie zachwycała estetycznie swym niezaprzeczalnym urokiem i swą zmniejszoną formą, dosyć pokrewną krótkiemu japońskiemu wierszowi – “haiku”. A jednak zawsze narzuca mi się jeden krytyczny punkt widzenia, a mianowicie, że ten piękny rezultat był osiągany różnym zawiłym sposobem, łataniem, zaginaniem i innymi nieco drastycznymi sposobami. Czy nie jest to “dręczenie” roślin? Jednak zrezygnowany przypominam sobie potem pola i łąki, codziennie maltretowane kosą, czy pługiem albo miejskie drzewa w alejach, obcinane nieraz aż do samego pnia. Jeśli twórczość “bonsai” jest trochę dręczeniem, to jestem skłonny to usprawiedliwić i tolerować, gdyż rezultatem tego jest prawdziwe piękno.
32
Najpiękniejsze i najczystsze miejsca w dzisiejszym krajobrazie znajdziesz tam, gdzie nie dostanie się żaden samochód i żaden zwykły przechodzień. Gdzieś w nieprzystępnym jarze, na stromym zboczu, na ciężko dostępnym brzegu rwącego potoku górskiego.
33
Chciałbym wiedzieć, dlaczego przyroda poświęciła tyle pomysłowości na to, aby odróżniać po kształcie liści jedno drzewo od drugiego i podobnie każdą roślinę, trawy, kwiaty i krzewy. To bogactwo kształtów i barw jest zadziwiające. Wydawało by się, że każda roślina może po swym długim rozwoju ustabilizować się z korzyścią w swoim jedynym optymalnym kształcie. Ale co to jest optymalny kształt? Wydaje się, że tak różne liście, jak jest ogromny liść łopianu, albo podobnie wielki, ale skomplikowanie rozdzielony na części liść barszczu, a w porównaniu z nimi drobniutkie listki bukszpanu lub delikatne, nieparzystopierzaste listki akacji, że wszystkie są czymś optymalnym właśnie dla swego gatunku. Drzewa chcą być różne. My ludzie, którzy niekiedy zbytnio ulegamy konformizmowi, unifikacji i wszelką indywidualność tłumiącemu stereotypowi, winniśmy się nad tym zjawiskiem przyrody bardziej zastanowić.
