Stránka:bw-tom9.djvu/97

Piaskowy obraz Czterokrotnego Ognia jedwabnym papierem pomarańczowego koloru. Żarówka może zostać zastąpiona przez inny stosowny zdrój światła. Przy obradowaniu, odbywanym pod gołym niebem, krąg ma takie rozmiary, aby w swoim środku obejmował ogień, w którym będzie palić się drewno podczas trwania obrad. Ów ogień powinien być tak wielki, aby nie naruszał wytworzonej symboliki Czterokrotnego Ognia i aby swoja wielkością nie stał się nieprzyjemnym dla dookoła siedzących. Ogień rozpala się w sposób ceremonialny tarciem drzewek. Ów ogień jest symbolem Wielkiego Ducha. Z kręgu wychodzą cztery Drogi na zewnątrz zwężających się ramion. Owe Drogi są czterema kierunkami, którymi miałby udawać się każdy, kto dąży do osiągnięcia doskonałości. Drogi te noszą nazwy: Droga Ciała, Droga Myśli, Droga Ducha i Droga Służby. Zawsze są sytuowane w jednoznaczny sposób i w tej samej kolejności. Piaskowy obraz kształtuje się na terenie zawsze w ten sposób, aby skała obrad i miejsce naczelnika były sytuowane między pierwszą i czwartą Drogą. A więc Droga Ciała znajduje się bliżej lewej ręki naczelnika i Droga Myśli po lewej jego stronie. Droga Służby zaś znajduje się bliżej prawej ręki naczelnika i Droga Ducha po prawej jego stronie. Na końcu każdej z tych Dróg usytuowany jest mały krąg symbolizujący Światło, do którego prowadzi Droga. A więc Droga Ciała prowadzi do Światła Piękna, Droga Myśli do Światła Prawdy, Droga Ducha do Światła Siły i Droga Służby do Światła Miłości. Przy każdym z tych Świateł znajdują się trzy promienie, symbolizujące trzy Ustawy leśnej mądrości. Ogółem jest więc dwanaście Ustaw leśnej mądrości. Ernest Thompson Seton: „Zwitek kory brzozowej woodcraftu” - Dział organizacyjny 95