Pokračování textu ze strany 36
… że każdy chłopiec w tym wieku wolał by zawsze zostać znakomitym bokserem aniżeli Darwinem lub Lwem Tołstojem[1].“ Jest to fakt niewątpliwy, który należy przyjąć, o ile zadania wychowawcy nie będziemy upatrywali w walce z przyrodzonemi właściwościami duszy dziecka, a przyjąwszy go, musimy wyciągnąć z niego odpowiednie konsekwencye i dążyć do wytworzenia na podłożu fizycznem typu chłopca dzielnego, szczerego, bohaterskiego, skłonnego do poświęceń i kochającego Boga i ludzi.
Najpotężniejszym bodźcem dla każdego człowieka jest umiłowanie i pragnienie sławy. Zapewne, że cywilizowany człowiek znajdzie również silne impulsy we wzniosłym celu, do którego dąży, ale tak wysoka kultura etyczna dostępna jest chyba tylko dla nielicznych wybranych, i mówić dzieciom o zadowoleniu wewnętrznem, jakie płynie ze spełnionego obowiązku, może tylko niepoprawny doktryner i nie liczący się z rzeczywistością marzycielski fantastyk. W dobrze zrozumianym interesie społecznym nie należy nigdy cofać się przed wyzyskaniem każdej słabości ludzkiej, i w tej dziedzinie nie bez słuszności powiedzieć można, że cel uświęca środki. Ztąd też w systemie Thompsona Setona poważną rolę odgrywają osobiste odznaczenia, które każdy ..text pokračuje
- ↑ Por. Thompson Seton The Birch-Bark Roll str. 6, „The boy from ten to fifteen, like the savage, is purely physical in his ideals. I do not know that I ever met a boy that would not rather be John L. Sullivan than Darwin or Tolstoi.“
