Stránka:bw-tom9.djvu/125

Woodcraft - leśna wiedza i leśne braterstwo wanej z różnych grup wiekowych, istnieje w nich rzeczywiste wodzostwo, nie narzucane, nie dyrygowane przez dorosłych i zakładające respektowanie zdolno- Ści i fachowości osobnika. Sukces metodycznych założeń przejawia się w nara- stającej samodzielności, pewności siebie i w poczuciu prawdziwości, otwartości i dostojności członków woodcrafterskiego klanu i szczepu. Teksty tego wielkiego podręcznika — „„Zwitku” przedstawiają orientację na „rycerski ideał wychowawczy” z współczesnego punktu widzenia jako problema- tyczną i wyrażają się krytycznie wobec Baden-Powellowskiego „obywatelskiego wychowywania”. Czynią to dlatego, iż wychowywanie w lojalności Baden- -Powellowskiego typu w połączeniu z forsowaniem takich cnót, jak posłuszeństwo, podporządkowanie się autorytetowi oraz gotowość do służby i poświęcenia się nie mogą już w dzisiejszych czasach być wyłącznym celem edukacji, bowiem — jak historia uczy — nie wykształcona politycznie młodzież może być użyta jako narzędzie w złym celu. Wychowywanie do demokracji /również jako sposób życia/ wymaga pojęcia między innymi kompetencji, jak na przykład umiejętności do krytyki, decydowania i postępowania. Socjalne i polityczne nauczanie zawarte w tekstach „„Zwitku”, wyjaśnia drogi edukacji w poznawaniu demokracji. Pozostaje pytanie, czy system Orlich Piór jest dostateczną motywacją dla współczesnego młodego człowieka. Wydaje się że tak, ponieważ odpowiada wartkim i współzawodniczącym charakterom tak samo, jak rozważnie postępują- cym osobnikom. Probłem stanowiły przede wszystkim przestarzałe warunki dla osiągnięcia Orlich Piór czy Mistrzostw leśnej wiedzy, jak również ich zaszeregowanie, na którym czas wycisnął swoje piętno. Po latach metodycznego zastoju Liga wydaje nowy „Zwitek” w 1997 roku, gdyż jego wcześniejsza treść była sformułowana przez Setona ostatnio w 1930 roku. Jest to czyn, który swoim znaczeniem przybliży czeski woodcraft dzisiejszym czasom. Mistyka Ogniowiec wrzucił do ognia obozowego wiązkę polan i łuna zalała krąg siedzą- cych postaci. Naczelnik — starszy, majestatyczny mężczyzna upewnia się raz jesz- cze, czy kandydat do otrzymania leśnego tytułu Sagamora spełnił wszystkie po- trzebne warunki w sposób honorowy i uczciwy. Dziesiątki oczu śledzą w napięciu prosty ceremoniał. W tym wspólnym spojrzeniu tkwi siła, która umożliwia pokonać przestrzeń, prowadzącą na Górę Poznania i zająć miejsce między 123